Sanne vertelt: kleintjes worden groot
Wetende dat het jaar tegen het einde aanloopt en de natuur zich klaar gaat maken voor de winter. De kou, kale bomen, alles grauw en donker buiten. Nee, zeker niet de tijd van het jaar waar ik naar uitkijk. Daarom geniet ik nu nog extra van alle zon die er is.
Omdat ik geen glazen bol heb en niet kan voorspellen wat voor weer we in oktober hebben, koop ik ook wel eens wat zon voor mezelf. Ik had besloten omdat dit jaar maar eens samen te laten vallen met een weekje quality time met onze oudste dochter. Voor je het weet zijn ze groot, echt waar! Heerlijk samen met haar alléén een weekje naar de zon. Daar op het witte strand met alleen het geluid van de golven en de warmte van de zon denk ik terug aan het begin. Wat was ze mooi met haar donkere ogen en grote bos met piek haren. Ik kijk naast me. Op het strandlaken ligt een jong volwassen vrouw, ze is adembenemend mooi. Ze is mijn dochter!
En geloof me het ging natuurlijk echt niet allemaal zonder vallen en opstaan. Ook zij had net als elk ander kind haar hobbels en bobbels die we moesten nemen en over de pubertijd (waar ze volgens mij net door heen is) maar niet te spreken. Kamer opruimen, huiswerk maken, was in de wasmand gooien.... Alles moet je ze elke dag weer opnieuw leren.
Maar dit zijn niet de eerste dingen die je tegenkomt als je voor het eerst vader of moeder bent geworden. Het begint met darmkrampjes, onrustige nachten, nachtvoedingen. Daarna tandjes die doorkomen, kinderziekten, zindelijkheidstraining. Of wat dacht je van de keuze voor school, vriendjes, je uitleg over de bloemetjes en de bijtjes. Nou denk ik dat bij het laatste ze vaak al veel meer weten dan je zelf denkt. Hè, maar als bewuste ouder zorg je er natuurlijk wel dat je ze op tijd goede voorlichting geeft. Als je dat allemaal gehad hebt krijg je ook nog te maken met het gevaar van social media en eventueel cyberpesten. En zijn we dan verder NIX vergeten? Het lijkt zo aan het begin van de opvoeding een heel gedoe, en soms is dat het ook. Maar elk kleine kind heeft wel alle hulp nodig om uit te kunnen groeien tot een groot mens. Een mens wat stevig in zijn schoenen staat, wat weet wat geborgenheid is. Een mens wat weet wat liefde is.
Ik sprak gisteren een kraamvrouw, waar ik zeven en een halve maand geleden had gekraamd. Ze zei: "Zeven en een halve maand geleden alweer dat je bij ons was, moet je eens zien wat een grote meid het is geworden. En wij zelf als ouders zo zijn gegroeid. Ik kan me niet eens meer indenken hoe ik de eerste week was." Mijn antwoord was: "Gewoon zoals elke jonge ouder onzeker, niet uitgerust en leergierig!"
En zo is het echt. Je weet soms niet hoe het moet. Twijfel of je het wel goed doet. Het mooie is natuurlijk dat je er nooit alleen voor staat. Zodra je zwanger bent begint het al. Boeken over zwangerschap en opvoeden worden verslonden. Internet en forums worden afgespeurd opzoek naar de informatie die je nodig hebt. Cursussen en workshops in overvloede om je te kunnen scholen in datgene dat je denkt nodig te hebben om een kind op te voeden.
Ik krijg vaak vragen over de periode na de kraamtijd. En soms moet ik dan het antwoord schuldig blijven. Dingen veranderen in de loop der tijd door nieuwe inzichten. Ja, hoe deed ik dat bij mijn eigen kinderen? Fijn om te weten dat het contact met het consultatiebureau in de kraamweek al gemaakt zal worden. Zodra de kraamverzorgende weggaat, staat er alweer een nieuwe vraagbaak in de startblokken. Het consultatiebureau kan je verder op weg helpen met al je vragen over voeding, verzorging, opvoeding, ontwikkeling en het opgroeien van jouw kindje.
Kijk om je heen als je soms radeloos bent of denkt alleen ergens voor te staan. Praat met elkaar over de dingen waar je tegen aan loopt. Nogmaals je staat er nooit alleen voor.
Ik wens elke jonge ouder en elke nieuwe baby een gelukkig nieuw leven.
Groetjes Sanne
Oktober 2018
